Μια εξαιρετική βραδιά ποίησης και μουσικής διοργάνωσε το 1ο ΓΕΛ Βέροιας, στον χώρο εκδηλώσεων του σχολείου, την Δευτέρα 20 Μαρτίου.
Μαθητές του σχολείου, μέλη της ομάδας φιλαναγνωσίας, παρουσίασαν μία πλούσια σε συναισθήματα εκδήλωση, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης που εορτάζεται στις 21 Μαρτίου.
Ενός λεπτού σιγή κρατήθηκε πριν την έναρξη στην μνήμη των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στις 28 Φλεβάρη στα Τέμπη, που στέρησε τη ζωή σε περίπου 60 συνανθρώπους μας.
Με το «Μοιρολόι» του Λευτέρη Παπαδόπουλου, από την Μαρία Σιδηροπούλου άνοιξε η εκδήλωση λόγου.
Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης αφιερώθηκε στα θύματα του τραγικού δυστυχήματος, όπου οι μαθητές απήγγειλαν κείμενα που έγραψαν οι ίδιοι τους. Συμμετείχαν οι μαθητές Κουμτσίδου Κωνσταντίνα, Καρανάτσιου Ολυμπία, Κατσάμπουλα Κατερίνα, Μπάγιου Ελευθερία, Σιδηροπούλου Μαρία, Σταυρακίδης Απόστολος, Καρατόλιος Τριαντάφυλλος, Λυκοστράτη Νάνσυ, Κυριακίδου Δόμνα, Παντοπούλου Γεωργία, Τσιομπάνογλου Ευαγγελία, Αρίζου Δέσποινα, Καπετάνου Δήμητρα, Κλωνάρας Κωνσταντίνος και Παπαδόπουλος Άλκης.
Στο δεύτερο μέρος οι μαθητές της ομάδας φιλαναγνωσίας, η Κατερίνα, η Μαρία, ο Απόστολος, η Ελευθερία, η Ολυμπία και η Κωνσταντίνα, απήγγειλαν δώδεκα ποιήματα που έγραψε ο καθηγητής τους, Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος, όπου για πρώτη φορά ακούστηκαν δημόσια.
Στο μουσικό και τραγουδιστικό μέρος συμμετείχαν οι μαθητές: Εμμανουήλ Μακρίδης – κιθάρα, Ελεάνα Σίμου – πλήκτρα, Ελεάνα Κωστάκου – ταμπουράς, Κάτια Μουρατίδου, Ελευθερία Μπάγιου, Τρύφων Οικονόμου – κιθάρα, Νάνσυ Λυκοστράτη, Μαρία Σιδηροπούλου και ο φίλος και πρώην μαθητής του σχολείου, Μιχάλης Ρίζος.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο διευθυντής του σχολείου Χρήστος Σκούπρας, η πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Βέροιας – εκπρόσωπος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου ΓΕΛ Βέροιας Λαμπρινή Κουφάκη και ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας Αθανάσιος Αλατζόγλου.
Την εκδήλωση συντόνισε ο καθηγητής Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος, ο οποίος στο τέλος της εκδήλωσης, αναφερόμενος στα βιώματά του, είπε, «σε αυτές τις συναντήσεις βάζουμε ψυχή, δεν κοιτάμε το αποτέλεσμα. Οι μαθητές έχουν ανάγκη να βγαίνουν από την καθημερινότητά τους, καθώς είναι βαριά σκιά οι απογευματινές τους υποχρεώσεις που δεν τους αφήνουν να εκφραστούν. Μένουν ανεκπλήρωτα γραμμάτια που θα ζητήσουν να ξεπληρωθούν, σε οποιαδήποτε ηλικία».
Την εκδήλωση επιμελήθηκαν οι εκπαιδευτικοί Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος και Νανά Γιαννοπούλου.
https://www.youtube.com/watch?v=UHh6WAWbTpQ
Των Ζωντανών Η Τιμωρία
Όταν ο Ερμής έφτασε στων Τεμπών την ολόμαυρη ράχη, απόρησε που τόσες ψυχές εκεί τον περίμεναν, για να τις οδηγήσει στις πύλες του Βασιλείου του Πλούτωνα. Αφού περάσανε και φτάσανε στο θρόνο του Άδη, όταν αυτός τους είδε, ρώτησε:
«Πώς έγινε και όλους εσάς μαζί ο θάνατος σάς βρήκε; Και σαν το νήμα της ζωής σας να είναι κοντό, τι είχαν οι Μοίρες κατά νου;»
Κι ένας νέος απαντά: «Όλοι μαζί επιβαίναμε στο τρένο του χαμού, γεμάτη φως η ώρα που ξεκίνησε, μαύρη η ώρα που σταμάτησε.».
Έτυχε να περνά η Θέμιδα από εκεί, με το ζυγό στο χέρι. Τους κοίταξε για μια στιγμή, και ύστερα είπε: «Των ζωντανών η τιμωρία είναι ο δικός σας ο χαμός. Διότι εύκολα ξεχνούν και η σκέψη τους από τη σύνεση απέχει. Τους θεούς να μην κατηγορείτε, κι όσο για τους δυνατούς, κι αυτών το νήμα έχει αρχή και τέλος. Αλλά τούτοι οι ζωντανοί, τάχα απλοί κι αδύναμοι, αυτοί φέρουν βαριά ευθύνη, γιατί μόνον αυτοί σε λήθαργο βαθύ έχουνε πέσει. Κι όσο δεν ξυπνούν, τόσο το έρεβος τις ζωές τους θα σκεπάζει. Αλλά αν τις τύχες τους ξανά στα χέρια τους κρατήσουν, τότε μόνο θα γείρει ο ζυγός προς την ανάποδη. Ας είναι, λοιπόν, η απουσία, η δική σας, η σάλπιγγα η δυνατή για όσους είναι ακόμα στη ζωή…».
Η Θέμιδα έφυγε, κοιτώντας χαμηλά. Εντούτοις, ο Πλούτωνας, δείχνοντας τη συμπόνια του για τις ψυχές, όλες τις έστειλε στις νήσους των Μακάρων.
Όσο για τους ζωντανούς, απ’ ό,τι φαίνεται, καλά βογγούν πίσω από τα δίκαια της Νέμεσης δεσμά!
Οι βόγγοι του τέλους αδιαπραγμάτευτοι!!
Κωνσταντίνος Κλωνάρας, 1ο Λύκειο Βεροίας
